[…] napisałem w Liście do Rodzin: «Poprzez rodzinę toczą się dzieje człowieka, dzieje zbawienia ludzkości». Rodzina «znajduje się pośrodku tego wielkiego zmagania pomiędzy dobrem a złem, między życiem a śmiercią, między miłością a wszystkim, co jest jej przeciwieństwem. Rodzinom powierzone jest zadanie walki przede wszystkim o to, aby wyzwolić siły dobra, których źródło znajduje się w Chrystusie, Odkupicielu człowieka» (n. 23). Aby rodzina mogła wypełnić tę misję, potrzebne są nie tylko stosowne inicjatywy społeczne, państwowe i kościelne, ale także pomoc Boża. Ważne jest zatem, aby członkowie rodzin uczyli się wzywać Chrystusa w wytrwałej wspólnej modlitwie, w komunii wiary i miłości.
fragment z rozważania św.Jana Pawłą II
przed modlitwą „Anioł Pański”
28.12.1997, „Brońmy rodziny”
Święto to zaczęto obchodzić w różnych krajach począwszy od XVIII wieku a zatwierdził je papież Leon XIII. Natomiast decyzją papieża Benedykta XV zaczęto je obchodzić w całym Kościele.
Święto św. Rodziny po raz pierwszy ustanowił 4 listopada 1684 r. w Kanadzie, za aprobatą papieża Aleksandra VII, biskup Francois Montmorency-Laval. Na stałe do liturgii wprowadzono je za pontyfikatu papieża Leona XIII, który na prośbę kard. Bausa, arcybiskupa Florencji, 20 listopada 1890 r. wydał dekret aprobujący „kult czci zwrócony ku Rodzinie Świętej”.
„Chrystus nie obiecuje, że na budowany dom nie spadnie ulewny deszcz, nie obiecuje, że wzburzona fala ominie to, co nam najdroższe, nie obiecuje, że gwałtowne wichry oszczędzą to, co budowaliśmy nieraz kosztem wielkich wyrzeczeń. Chrystus rozumie nie tylko tęsknotę człowieka za trwałym domem, ale jest w pełni świadomy wszystkiego, co może zburzyć trwałe szczęście człowieka. Nie dziwcie się więc przeciwnościom, jakiekolwiek są! Nie zrażajcie się nimi!”
Papież BENEDYKT XVI
Krakowskie Błonia, 27.05.2006r.
Z PAMIĘCIĄ W MODLITWIE
ZA KAŻDĄ RODZINĘ DOMOWEGO KOŚCIOŁA W NASZEJ DIECEZJI
ks.Przemysław Demski
Katarzyna i Michał Toczek
