Press "Enter" to skip to content

LIST KRĘGU CENTRALNEGO NA ROK FORMACYJNY 2024/2025 – „MISJA NADZIEI”

List Kręgu Centralnego

na rok formacyjny 2024/2025

Link do pobrania: MISJA NADZIEI – List KC 2024-25

„MISJA NADZIEI”

Wieloletnim zwyczajem, w czasie majowego długiego weekendu krąg centralny spotkał się, by w trosce o duchowy rozwój wspólnoty rozeznawać tematy i kierunki pracy formacyjnej na kolejny rok. Wyłoniły się nam szczególnie trzy inspiracje – znaki czasu, które stały się światłem
i wskazówką w rozeznawaniu. Po pierwsze temat roku pracy w Ruchu Światło-Życie, zaproponowany przez Centralną Diakonię Jedności: „Powołani do misji”. Wpisuje się on w kolejny znak czasu, jakim jest zbliżający się Rok Jubileuszowy chrześcijaństwa 2025, któremu zgodnie z wolą Papieża Franciszka będzie towarzyszył temat „Pielgrzymi nadziei”. Przygotowaniem do tego czasu jest trwający w Kościele Rok Modlitwy. Dlatego w tegorocznym liście kręgu centralnego chcemy pójść kluczem trzech znaków czasu i zaproponować kilka inspiracji do podjęcia w pracy formacyjnej w ciągu roku.

CHRZEST, POWOŁANIE I MISJA, czyli nasz dar i zadanie
„Nie opuszczajcie się w gorliwości! Bądźcie płomiennego ducha!
Pełnijcie służbę Panu!” (Rz 12,11)

 Każda misja i zadanie w Kościele mają swoje źródło w sakramencie chrztu i powołaniu, które jest konsekwencją bycia chrześcijaninem i członkiem Kościoła: każdy ochrzczony uczestniczy
w kapłańskiej, prorockiej i królewskiej misji Chrystusa, realizując ją zgodnie ze swoim powołaniem szczegółowym i stanem życia. Uczestnicząc w kapłańskiej misji Chrystusa składamy Bogu duchowe ofiary przez nasze życie sakramentalne, modlitwy, dobre uczynki, pracę czy cierpienie. Udział w misji prorockiej uzdalnia nas do dawania świadectwa, odkrywania charyzmatów i posługiwania nimi, włączania się w ewangelizację. Uczestnictwo w misji królewskiej wyraża się w oddaniu serca Chrystusowi, w trosce o wolność wewnętrzną, w odrzucaniu grzechu w życiu osobistym
i społecznym, w podejmowaniu cierpliwej i pokornej służby bliźnim. To zadania istotne zwłaszcza dla osób świeckich, przez które rozwijamy życie duchowością chrztu. Ten temat podejmiemy
szczegółowo w kolejnych czterech numerach Listu DK. Miejscem rozeznawania misji i zadania do podjęcia jest modlitwa – do czego w czasie przygotowań do Jubileuszu zachęca nas Papież Franciszek. Dlatego konspekty spotkań formacyjnych na etapie formacji permanentnej są oparte na kolejnych wezwaniach modlitwy Ojcze nasz. Szczególną misją, do jakiej wzywa i zaprasza nas wszystkich Papież jest bycie świadkiem i ożywicielem nadziei. Zastanówmy się wspólnie, w jaki sposób możemy podjąć to zadanie jako wspólnota DK.

„Przedziwne jest nasze powołanie do tego, żeby w Kościele być dawcami życia. Oczywiście trzeba tu znowu przypomnieć, że to nie my z siebie dajemy życie, bo tylko Bóg może dawać życie.”
            (ks. Franciszek Blachnicki, Szkoła Modlitwy cz. VIII, Życie moje oddaję, Krościenko 2000, str. 48)

Papież Franciszek w trakcie swojego pontyfikatu niejednokrotnie wskazuje i tłumaczy, czym jest powołanie, ukazując głębię rozumienia i różnorodności znaczenia tego słowa. Ojciec Święty zwracając się do młodych w adhortacji „Christus vivit” (Chrystus żyje) wskazuje:

„Słowo «powołanie» można rozumieć w sensie szerokim jako wezwanie Boga. Obejmuje powołanie do życia, powołanie do przyjaźni z Nim, powołanie do świętości itd. Ma ono wielką wartość, ponieważ stawia całe nasze życie przed tym Bogiem, który nas kocha, i pozwala nam zrozumieć,
że nic nie jest owocem bezsensownego chaosu, ale przeciwnie, wszystko może być włączone
w proces odpowiedzi Panu, który ma dla nas wspaniały plan”. (Papież Franciszek, Christus vivit,
nr 248)
.

Przedstawiana przez Papieża wizja powołania nie opiera się na stagnacji, lecz stanowi proces pełen dynamizmu. W nim każdy chrześcijanin wezwany zostaje do odkrywania unikalnej drogi swojego życia. W nauczaniu wskazuje, że aktywne uczestnictwo w życiu wspólnoty, bycie człowiekiem autentycznym, pełnym odwagi i głębokiej modlitwy, prowadzi nas do odpowiedzi
na Boże wezwanie i realizowanie swojej misji w świecie.

Powołanie w życiu chrześcijanina nierozerwalnie powiązane jest z misją: „Nie ma powołania bez misji” (Papież Franciszek, Orędzie na 60 światowy dzień modlitwy o powołania). Misja zawsze odnosi się do jakiegoś zadania, które mogę podejmować osobiście lub we wspólnocie. Ty i ja wnosimy do wspólnoty bogactwo indywidualnej misji, która odnosi się do unikalnego powołania każdej osoby, jej roli i znaczenia w świecie. Każdy z nas tworzący tę wspólnotę jest dla niej ważny – jest dla niej dany i zadany, takim jaki jest.

Pytania do refleksji i dzielenia:

  1. Jakie jest znaczenie misji w życiu chrześcijanina w kontekście jego powołania?
  2. Na czym polega moje powołanie do bycia dawcą życia w Kościele?
„Kościół jest misyjny. To znaczy, że misyjność jest cechą, która należy do istoty Kościoła. Wszędzie więc, gdzie jest Kościół, tam musi być dynamika misyjna, musi być postawa misyjna, tendencja misyjna. Problem misji nie jest więc przede wszystkim problemem krajów misyjnych, gdzie się wysyła misjonarzy, tylko to jest problem naszych parafii, które muszą być misyjne, bo jeżeli mają być Kościołem, to musi w nich być dynamika misyjna.”
                        (ks. Franciszek Blachnicki, Rekolekcje Wspólnoty Kapłanów Chrystusa Sługi, Lublin 1991)

 W referacie programowym na 49. Kongregację Odpowiedzialnych ks. Marek Sędek podjął próbę wskazania na dziś formy misji Ruchu, które przecież są niezmienne od czasów powstania naszej wspólnoty. Pośród różnych form działania wymienia jako pierwszą nieustanną ewangelizację, która nie ogranicza się tylko do wspólnot w Polsce, ale również poza jej granicami. Dziś Domowy Kościół to przecież wspólnoty w 24 krajach. Nie bójmy się marzyć, by na stulecie DK było ich dwa razy więcej – mamy zadanie. Kolejną to misja obrony wartości ogólnoludzkich oraz dochowania wierności prawdzie o Bogu Stwórcy i jego dziełach. Widzimy tu również przestrzeń
do zaangażowania małżeństw Domowego Kościoła. Ogromną radością są relacje z wielu podejmowanych dzieł. Wyzwanie, jakie dziś stawia przed nami świat to jeszcze większe zaangażowanie do aktywnych postaw w kwestii promocji szacunku do życia od poczęcia
do naturalnej śmierci, licznego udziału i wspieraniu w organizacji Marszu dla Życia i Rodziny, ukazywanie piękna miłości małżeńskiej i rodzinnej. Niech radość płynąca z włączania się w różne dzieła staje się możliwością dawania świadectwa naszej wiary, solidarności i zaangażowania
w budowanie kultury życia. Kolejną wskazywaną misją jest propagowanie „nowej kultury”, której podstawą jest prawda wyzwalająca człowieka. Ksiądz Franciszek Blachnicki w czasie
VI Kongregacji Odpowiedzialnych wskazał: „Nasze życie musi stać w służbie prawdy. To jest podstawowa diakonia, która musi się dokonać, musi zaistnieć najpierw w naszym wnętrzu, jako wierność wobec prawdy, gotowość przyjęcia jej wymagań – gotowość podporządkowania siebie prawdzie”.

Jesteśmy powołani do bycia Żywym Kościołem i tworzenia Żywego Kościoła. Nie bójmy się stawiać sobie osobiście i wspólnie wysokich poprzeczek, które są kluczowe, ponieważ nasze życie duchowe i rozwój nieustannie wymagają wysiłku i zaangażowania. Każdy etap na drodze naszej formacji, każda podejmowana posługa stają się okazją do pogłębiania życia modlitwą, czytania duchowej literatury czy refleksji nad sobą.

„Modlitwa jest najważniejszą sprawą w życiu człowieka…” (ks. Franciszek Blachnicki, Szkoła modlitwy cz. I, Panie naucz nas modlić się, Krościenko 1999str. 7).

Pytania do refleksji i dzielenia:

  1. Jakie zadania mogę podejmować w ramach misji osobistej?
  2. Jakie zadania mogę podejmować we wspólnocie, a jakie poza nią?

MODLITWA ŹRÓDŁEM NADZIEI PIELGRZYMÓW, czyli nasze „ukryte serce Ruchu”
„Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali! (Rz 12,12). 

„Cała sztuka modlitwy polega na tym, żeby zrezygnować z wszystkiego, co moje, żeby stworzyć w sobie próżnię, którą mógłby zapełnić Bóg, żeby siebie jakby «wtłoczyć w ramy woli Bożej», zamiast próbować nagiąć wolę Bożą do woli swojej.”
                                               (ks. Franciszek Blachnicki, Rekolekcje więzienne, Krościenko 2001, str. 74)

 W Roku Modlitwy, gdy Papież zaprasza nas do odkrywania jej wartości w życiu osobistym
i wspólnotowym, pragniemy zwrócić naszą uwagę na jedną z form przeżywania modlitwy w naszym Ruchu – na Oazę Modlitwy. Celem takiej Oazy jest wewnętrzna odnowa w Duchu Świętym poprzez uczestnictwo we wspólnocie modlitewnej. Niech ten szczególny rok przygotowania do Roku Jubileuszowego w Kościele stanie się okazją do organizowania Oaz Modlitwy. Zachęcamy by
organizować je w każdej diecezji. Stwórzmy możliwość uczestnictwa każdemu chętnemu. Niech to będzie czas wzrostu i radości w Duchu Świętym. Mamy nadzieję, że udział w Oazach Modlitwy przyczyni się w wielu wspólnotach do odnowy diakonii modlitwy, a już istniejące napełni
świeżością i nowym tchnieniem Ducha. Więcej treści o Oazie Modlitwy można zaczerpnąć korzystając ze strony Centralnej Diakonii Modlitwy (link: https://www.oaza.pl/cdm/). W załączniku pod listem przedstawiamy krótki zarys Oazy Modlitwy wraz z programem.

Pytania do refleksji i dzielenia:

  1. W jaki sposób Oaza Modlitwy może pomóc w odkrywaniu wartości modlitwy w moim życiu osobistym i wspólnotowym?
  2. Jakie widzę możliwości udziału w Oazie Modlitwy w nowym roku formacyjnym?

W maju tego roku papież Franciszek ogłosił bullę „Spes non confundit” („Nadzieja zawieść nie może” Rz 5,5). W niej przedstawia nadzieję jako główne motto najbliższego roku – Roku Jubileuszowego w Kościele. Ta nadzieja odnosi się do ufności w Boże miłosierdzie, obietnicę zbawienia i przyszłość pełną pokoju oraz radości. Choć na naszej drodze formacji towarzyszą nam różne wyzwania, często trudne do pokonania, wkraczającą niepewność dnia jutrzejszego, problemy z realizacją zobowiązań to trwajmy w nadziei do jakiej zaprasza w sposób szczególny w tym roku Papież. Bądźmy dla siebie nawzajem świadkami zaangażowanymi w niesienie nadziei poprzez modlitwę i codzienność życia.

Wdzięczni Dobremu Ojcu za wszelkie łaski, jakich mogliśmy doświadczyć w naszych małżeństwach i wspólnotach w minionym roku formacyjnym, pragniemy zaprosić nas wszystkich
do radosnego wkroczenia w kolejny rok. Jesteśmy głęboko przekonani, że tematy, które będziemy poruszać, staną się ożywczym i świeżym tchnieniem Ducha w naszych małżeństwach
i wspólnotach. W sercach rodzi się wdzięczność Panu Bogu za wszystkich, którzy towarzyszą
na drodze naszej misji i powołania. Zapewne takich osób jest wiele, ogarniajmy ich dziękczynną modlitwą. Pamiętajmy o tych najbliższych, jak również towarzyszących nam kapłanach, których obecność jest nieoceniona w naszej codziennej formacji duchowej.

Niech nowy rok formacyjny przenika ewangeliczna nadzieja,
czyniąc z nas „pielgrzymów nadziei” pełnych radości, wiary i miłości,
niosących Chrystusa całemu światu.

W imieniu kręgu centralnego Domowego Kościoła

Małgorzata i Tomasz Kasprowiczowie – para krajowa DK
ks. Damian Kwiatkowski – moderator krajowy DK

Nadchodzące wydarzenia w kraju:
06-08.09.2024 r. – Podsumowanie pracy rocznej Domowego Kościoła – Częstochowa
13.10.2024r.,08.12.2024 r.,16.03.2025 r.,18.05.2025 r. – Dni Wspólnoty Ruchu Światło-Życie
15-17.11.2024 r., 28-30.03.2025 r. – Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych
08.12.2024 r. – Święto patronalne Ruchu Światło-Życie (Niepokalane Poczęcie NMP)
29.12.2024 r. – Święto patronalne Domowego Kościoła (Niedziela Świętej Rodziny)
12.01.2025 r. – Święto patronalne moderatorów Ruchu (Niedziela Chrztu Pańskiego)
17-19.01.2025 r. – Spotkanie Odpowiedzialnych Domowego Kościoła – Łódź
21-23.02.2025 r. – 50 Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie – Jasna Góra
24.05.2025 r. – Pielgrzymka rodzin DK do Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu
06-09.06.2025 r. – Centralna Oaza Matka – Krościenko nad Dunajcem
12-14.09.2025 r. – Podsumowanie pracy rocznej Domowego Kościoła

Rekolekcje: dla kapłanów:
25-28.11.2024 r. Krościenko nad Dunajcem

OAZA MODLITWY

Propozycja programu

Oaza Modlitwy (OM) jest formą krótkich (weekendowych), intensywnych rekolekcji oazowych.
Jej celem jest odnowienie i ożywienie duchowe przez doświadczenie modlitwy we wspólnocie przeżywanej w atmosferze braterstwa, jedności i radości. Ks. Franciszek Blachnicki nazwał tę formę rekolekcji „ukrytym sercem Ruchu, źródłem jego życia i mocy” („Siloe” nr 2, listopad 1977).
W zależności od miejsca i etapu rozwoju Ruchu ta forma rekolekcji realizowana jest od lat 70.

Według zamysłu i wskazań Założyciela Oaza modlitwy powinna trwać dwie doby i zawierać następujące elementy: modlitwę liturgiczną (jutrznia, nieszpory), celebrację Eucharystii, modlitwę adoracyjną (Namiot Spotkania), dzielenie się Słowem Bożym w małych grupach, modlitwę spontaniczną, konferencje i czas radości we wspólnocie (pogodny wieczór). Propozycję ramowego programu dnia zamieszczamy poniżej:

PIĄTEK
18.00 – adoracja – Namiot Spotkania
18.45 – kolacja
19.30 – zawiązanie wspólnoty
Przygotowanie do Eucharystii i EUCHARYSTIA

SOBOTA
08.00 – Jutrznia
śniadanie
09.30 – konferencja
11.00 – wprowadzenie do Namiotu Spotkania i Namiot Spotkania
12.00 – przygotowanie do Eucharystii i EUCHARYSTIA
13.00 – obiad
Czas dla rodziny
16.30 – spotkania w grupach
18.00 – Nieszpory
18.45 – kolacja
19.45 – pogodny wieczór
21.00 – Modlitwa wieczorna

NIEDZIELA
07.30 – Namiot Spotkania
08.00 – Jutrznia
śniadanie
09.30 – Krąg liturgiczny (teksty z dnia)
10.30 – Godzina świadectwa
12.00 – przygotowanie do Eucharystii i EUCHARYSTIA
13.00 – obiad
Zakończenie

Loading