Elbląskie Wyższe Seminarium Duchowne kolejny już raz otworzyło się dla Członków Ruchu Światło – Życie naszej diecezji. Dzięki uprzejmości księży Rektorów w sobotę 21 października 2023 roku, młodzież Ruchu oraz rodziny z Domowego Kościoła spotkały się na Diecezjalnym Dniu Wspólnoty.
Na samym początku, w Namiocie Spotkania, to sam Jezus przywitał wszystkich tych, których powołał do służby w Żywym Kościele. Przed rozpoczęciem tego Diecezjalnego Dnia Wspólnoty miało miejsce spotkanie Animatorów i Moderatorów naszej diecezji. Nasze zebranie się w tym gronie miało na celu przypomnienie sobie właściwego przebiegu spotkań w kręgu, gdzie punkt po punkcie omówiliśmy sobie poszczególne jego etapy. Nie brakowało pytań nurtujących głowy par animujących kręgi, wywiązywała się dyskusja, w której wraz z Moderatorem Domowego Kościoła, Księdzem Przemysławem Demskim staraliśmy się rozwiązać czy też wyjaśnić różne kwestie dotyczące naszych spotkań w kręgach. W tym czasie również młodzież Ruchu miała swój czas spotkania z Moderatorem Ruchu, Księdzem Krzysztofem Kaoką. Spotkanie Animatorów zakończyliśmy wspólnym posiłkiem w radosnej atmosferze, w refektarzu seminaryjnym.
Zawiązaniem wspólnoty i spontaniczną modlitwą do Ducha Świętego prowadzoną przez Diakonię Modlitwy, rozpoczął się już dla całej wspólnoty diecezjalnej czas – czas Diecezjalnego Dnia Wspólnoty. Po przywitaniu i przedstawieniu przybyłych przekazano kilka ważnych ogłoszeń dotyczących naszego Ruchu, między innymi organizowanych rekolekcji przez naszą diecezję a także zachęta i zaproszenie do ogarnięcia modlitwą spraw Domowego Kościoła w Róży Różańcowej. Spotkanie to było okazją do kolejnego pochylenia się nad hasłem tegorocznego roku formacji „Żywy Kościół”.
Następnie podczas Zgromadzenia Eucharystycznego w seminaryjnej kaplicy, któremu przewodniczył Ksiądz Krzysztof Kaoka, w trakcie homilii usłyszeliśmy z Jego ust kilka ważnych kwestii dotyczących naszego otwarcia się na służbę w Żywym Kościele, tego że jesteśmy wezwani do diakonii, aby służyć nie tylko małej grupie, lecz odkryć to czym nas Pan Bóg obdarował i włączać się z tymi darami w diakonie naszej diecezji. W naszej diecezji powoli rozpoczął się proces tworzenia się nowych diakonii, odbudowywania trwających struktur a i być może „ożywienia” obumarłych …
„Żywy jest Kościół Twój, działa w nim Święty Duch” – to fragment tegorocznej piosenki roku a jakże właściwie opisujący to co się działo w auli Seminarium po Eucharystii. Kościół tworzymy my – ludzie, ludzie posługujący Bogu poprzez służę drugiemu człowiekowi. O swojej służbie opowiedziało nam 3 małżeństwa Domowego kościoła oraz przedstawiciel młodzieży – opowiedzieli o posłudze animatorskiej na rekolekcjach formacyjnych. Usłyszeliśmy piękne i radosne świadectwa, w których wybrzmiało też to, ile trudu zażądał Pan od powołanych. Podjęcie tego wezwania Pańskiego, dało im jednak wiele radości i satysfakcji z odpowiedzeniu Bogu: TAK. Za naszym Założycielem śmiało mogą powiedzieć: „SŁUŻĘ, WIĘC JESTEM !”.
Cytując kilka słów z świadectwa Ewy i Andrzeja:
Niedawno przeczytałem w książce sentencję Władysława Bartoszewskiego,
którą chcę się z Wami podzielić:
„Warto być uczciwym, chociaż czasami się to nie opłaca.
Opłaca się być nieuczciwym, ale nie warto”.
Przekładając te słowa na diakonię można powiedzieć:
„Warto służyć na rekolekcjach, chociaż się to nie opłaca
Opłaca się unikać służby, ale czy warto?”
Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w Ewangelii wg. św. Mateusza.
Pan Jezus powiedział:
„Kto chce zachować swoje życie, straci je;
a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je”
Nasze życie składa się z czasu, więc można powiedzieć:
„Kto chce zachować swój czas, straci go;
a kto straci swój czas z mego powodu, znajdzie go”
Kolejnym punktem były spotkania w grupach. Podzieliliśmy się na cztery kręgi, aby w nich pochylić się nad obrazem Żywego Kościoła zawartego na kartach Pisma Świętego. Według dobrze znanego wszystkim schematu WIDZIEĆ, OSĄDZIĆ, DZIAŁAĆ staraliśmy się odpowiedzieć między innymi na pytania: Czym dla mnie jest Kościół?, Jak rozumiem określenie „Kościół żywy”?, Jak rozumiem konkretny obraz i co on mówi o rzeczywistości Kościoła?
Następnie spotkaliśmy się na agapie, aby wspólnie przy kawie, cieście i owocach pobyć ze sobą, porozmawiać, ale i ucieszyć się widokiem dawno nie widzianych osób.
Ksiądz Franciszek modlił się: „Niepokalana, Matko Kościoła, spraw, by Kościół żywy stał się żywy we mnie”. I my za przykładem Sługi Bożego Franciszka Blachnickiego starajmy się podejmować tą modlitwę, aby zacząć wydawać owoce w postaci włączania się w diakonie działające w naszej diecezji.
Dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w pomoc w przygotowaniu tego dnia – Bóg zapłać!
