W sobotę 04.09.2021r w Pasłęku w kościele pw. św. Józefa odbyła się Pielgrzymka Ruchu Światło – Życie. Młodzież i rodziny z Domowego Kościoła wypełniły świątynię. Najpierw nastąpiło zawiązanie wspólnoty i krótkie sprawozdanie z odbywających się w wakacje rekolekcji formacyjnych.
Następnie Para Diecezjalna złożyła podziękowania ustępującej Parze Rejonowej rejonu Elbląg Południe – Dorocie i Leszkowi Wilkom za pełnioną przez ostatnie trzy lata posługę. Przedstawiłam także nową Parą Rejonową, którą zostali wybrani – Agata i Jacek Jakubowscy.
W czasie Namiotu Spotkania pochyliliśmy się nad Słowem, które wprowadziło nas w temat roku: Prawda, Krzyż, Wyzwolenie.
W świadectwach danych przez młodzież i rodziny DK wybrzmiały słowa: „Krzyż bez Chrystusa zabija. Krzyż z Chrystusem wyzwala.” Ale była także mowa o potrzebie posługiwania, bo ważne jest „posiadanie siebie w dawaniu siebie” i że posługę w naszym Ruchu należy traktować jako swoistą spłatę długu zaciągniętego u tych, którzy nas formują i przy nas trwają.
Na koniec świadectw Andrzej zaprosił wszystkich chcących włączyć się w diakonię rekolekcyjną do kontaktu, aby razem zacząć budować jej struktury, aby razem pracować, służyć braciom w przygotowaniach do rekolekcji.
Eucharystii przewodniczył ks. biskup Jacek Jezierski, który w homilii mówił o trwaniu w Bożym Słowie i pragnieniu poznawania Prawdy, o jej źródle – Bożej Miłości do człowieka. Prawda wyzwala choć czasem jej doświadczenie wiedzie przez krzyż, ale w rezultacie daje nadzieję i wolność. Po komunii św. nastąpiło włączenie dwóch nowych kręgów do wspólnoty DK – krąg z rejonu Elbląg Południe oraz krąg z rejonu Pomezania. Kolejnym ważnym wydarzeniem było rozesłanie przez ks. biskupa Jacka Jezierskiego nowych Animatorów do ich posługi na rzecz małżeństw tworzących kręgi Domowego Kościoła.
Agapa jak zwykle była radosnym podsumowaniem i zwieńczeniem naszego spotkania. Przy kawie cieście i gorącej zupie niekończące się rozmowy o wszystkim…. oj, i jak te dzieci nam porosły. Każde spotkanie w tak licznym gronie bardzo buduje. Jest radość, że w Ruchu jest nas coraz więcej.
Podziękowania wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do zorganizowania tego spotkania: Służbie liturgicznej, Scholii i grającemu Remkowi, mówiącym świadectwa. Tym, którzy piekli ciasta i tym, którzy nalewali zupę. Dzięki dla diakoni wychowawczej za opiekę nad dziećmi. Wszystkim sprzątającym przed i po. I dzięki Parze Diecezjalnej, która jak zwykle wszystko koordynowała i czuwała nad ogółem i szczegółem. Największe podziękowania dla wszystkich obecnych, którzy się uśmiechali i dzielili życzliwością i Miłością.
Chwała Panu
Agata i Jacek
