Press "Enter" to skip to content

Paschalny Dzień Wspólnoty Rejonu Elbląg-Południe

Nasz RDW  przeżywaliśmy 14.04.2018 w Parafii św. Józefa w Morągu. Na spotkaniu gościliśmy parę diecezjalną Bernadetę i Andrzeja oraz licznie zgromadzonych członków Domowego Kościoła rejonu Elbląg Południe.

Rozpoczęliśmy o godz. 15:00 zawiązaniem wspólnoty oraz modlitwą do Bożego Miłosierdzia przed Najświętszym Sakramentem. Następnie w Namiocie Spotkania rozważaliśmy słowa Pana Jezusa z Ewangelii św. Jana 15, 13-17 „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich…” Zapewnienie Jezusa o tym, że to on nas wybrał, że jesteśmy Jego przyjaciółmi i chce abyśmy szli i owoc przynosili, w doskonały sposób otworzyło nasze serca na przeżywanie treści całego naszego dnia wspólnoty, który został poświęcony zasadom pełnienia diakonii.

Po Namiocie Spotkania nasz moderator rejonowy ks. Adam Skrzyński wygłosił konferencję, w której swoje rozważania rozpoczął od analizy wydarzeń podczas cudu rozmnożenia chleba. Jezus czyni tam cud, aby między innymi ukazać pewną prawdę Piotrowi i apostołom o nich samych. Nie chcą dać 200 denarów aby nakarmić zgromadzony lud, lecz woleli posłużyć się chłopcem, który w przeciwieństwie do nich oddaje Jezusowi wszystko co ma, czyli 5 chlebów i 2 ryby. Jezus spojrzał na wiarę dziecka i dokonuje cudu. Każdy z nas może w zachowaniu Piotra odnaleźć samego siebie. Wszystko to ma miejsce w pobliżu święta Paschy i jest to zapowiedź tej Paschy podczas której dokona się cud prawdziwej Eucharystii, Krzyża i Zmartwychwstania. Piotr kalkuluje i jest to mocno wpisane w jego osobowość. Kalkuluje po swojemu. Jezus zaś mówi: stań się moim uczniem, nie patrz na siebie tylko na mnie. Doświadczenie późniejszej zdrady jest dla niego fundamentalne, dla jego relacji dziecko-Ojciec, uczeń – Nauczyciel. Gdy uświadamia sobie swoją zdradę i nieskończoną miłość Jezusa, słyszy: Pójdź za Mną.

Burza jaka rozpętuje się wokół nas, jest konsekwencją tego, że kalkulujemy po swojemu. Wtedy też możemy zauważyć, że tylko przy Jezusie jest pokój.

Moja posługa w diakonii, jest drogą do której zaprasza mnie Pan. On nie patrzy na moje możliwości, ponieważ wie, że będzie działał we mnie. Pan nie wybiera uzdolnionych, tylko uzdalnia wybranych. Pomimo ludzkiej naturalnej słabości, mam się nie lękać, tylko pozwolić Panu działać. Jezus przychodzi przemienić serca, a nie nakarmić żołądki, a niestety nasze myślenie jest zbyt często kalkulowaniem naszych korzyści. Tymczasem jak powiedział ks. Adam: ” w Diakonii musi być okrutnie (ciężko) aby było dobrze” Z Jezusem będzie to możliwe.

Po konferencji rozeszliśmy się do salek, gdzie w grupach dzielenia pogłębialiśmy te treści dzieląc się swoimi doświadczeniami. Mogliśmy przed wspólnotą odpowiedzieć sobie na pytania o moją otwartość na potrzeby innych. Czy jestem gotowy pomóc tym, którzy mnie o to proszą?

O godzinie 18:00 wspólnie przeżyliśmy Eucharystię, a po niej w radosnej atmosferze rodzinnego spotkania zakończyliśmy agapą.

Jesteśmy Bogu wdzięczni za ten błogosławiony czas. Wszystkim uczestnikom, kapłanom oraz pełniącym posługi z serca dziękujemy.

Kasia i Jarek Baturewicz

Loading