W minioną sobotę 13 marca 2021 roku, nasz rejon Pomezania przeżywał Wielkopostny Dzień Wspólnoty. Tak ten, jak i ostatni dzień Wspólnoty, niestety nie mógł się odbyć normalnie. Przez obowiązujące obostrzenia epidemiologiczne nie mogliśmy spotkać się osobiście z całą naszą rejonową Wspólnotą. Ale… Każdy z nas otrzymał odpowiednie materiały na ten dzień – dzień, który mógł stać się – dniem z małżonkiem, dniem dialogu małżeńskiego, dniem przeżytym w łączności duchowej z naszą Wspólnotą.
Tematem tego dnia była Nowa Wspólnota, a właściwie przedstawienie jej chrześcijańskiego ideału w naszym Ruchu. Teksty, które mieliśmy do dyspozycji ukazały wartość małej grupy ludzkiej oaz rekolekcyjnych oraz charyzmatu Ruchu Światło-Życie w kształtowaniu dojrzałej wiary. Podkreśliły też wartość jednego z naszych zobowiązań – rekolekcji w procesie naszej formacji oraz przedstawiły rolę Nowej Wspólnoty, w której Nowy Człowiek ma możliwość wzrostu i dojrzewania w Wierze.
Jak zawsze, było również w planie nasze pierwsze zobowiązanie – Namiot Spotkania (1 P 2,1). Czas, w którym mogliśmy zostawić wszystko inne, aby być tylko z Nim i dla Niego, aby wsłuchać się głos Pana, aby wzrastać ku zbawieniu. Był to też czas, w którym każdy z nas mógł odpowiedzieć sobie na pytanie: co oznacza dla mnie przynależność do wybranego plemienia, królewskiego kapłaństwa i w jaki sposób wzrastam i włączam się w budowanie Kościoła?
W ramach konferencji mogliśmy zgłębić fragmenty książki „Sympatycy czy chrześcijanie” autorstwa ks.Blachnickiego, w których to ks.Franciszek poruszył wiele ważnych kwestii dotyczących katechumenatu, który niewątpliwie jest drogą do dojrzewania.
Zwieńczeniem tego dnia było zaproszenie na Eucharystię do swojego Kościoła parafialnego, gdzie nasz Pan Jezus Chrystus czeka na nas ukryty w białej Hostii, gdzie On sam daje się nam, cały i zawsze, gdzie uczymy się tworzyć z Nim w drugim człowieku Wspólnotę.
Niech poniższy fragment będzie dla nas wszystkich drogowskazem w budowaniu Nowej Wspólnoty, Wspólnoty opartej na Wierze, Wspólnoty czynnej i aktywnej na ile można, na ile mamy sił i Wiary, na ile pozwalają nam aktualne możliwości działania.
„Dojrzałym chrześcijaninem według Biblii jest ten, którego wiara spontanicznie wytwarza owoc uczynków. Uczynki są dowodem, że wiara jest autentyczna. Nasze usprawiedliwienie zaczyna się od Wiary, którą Bóg daje człowiekowi darmo, bez jego zasługi, ale człowiek musi z tą wiarą współpracować”
Kasia i Michał
