5 grudnia przeżywaliśmy Dzień Wspólnoty – jakże inny od tych, które pamiętamy.
Kto by pomyślał, że zabraknie nam zgiełku, śmiechu, hałasu dzieci, drugiego człowieka… Ciężko czuć wspólnotę będąc samym. Wiemy ale…zaproponowaliśmy małżeństwom by przeżyć ten czas razem we dwoje a duchowo łączyć się podczas Eucharystii, która nie ma granic czasu i miejsca. Tak, tylko co z młodymi kręgami, tuż po pilotażu? Jak bardzo chcielibyśmy ich przywitać i powiedzieć jak bardzo się cieszymy ich obecnością… Jak ze zdrowiem naszych starszych członków? Niosąc te wszystkie sprawy w sercu i polecając w modlitwie – zasiedliśmy do spotkania. Czas inny – ale owocny, między innymi – dzięki konferencji ks. Adama. Stawać się nowym człowiekiem to nieustanna zmiana – łaska i wiara.
Czas adwentu sprzyja nam – naszej przemianie – jest nam dany. Namiot spotkania dał możliwość wsłuchania się w Słowa Pana.
W parafii spotkaliśmy kilka małżeństw na Eucharystii – za co Bogu niech będą dzięki.
Dorota i Leszek
Oto kilka słów refleksji od małżeństw.
„Ten rok jest inny – naznaczony pandemią, obawami o zdrowie nasze i bliskich nam osób. Tegoroczny Adwent jest też „nietypowy”…. Dla nas był to pierwszy dzień wspólnoty żałujemy, że w takiej formie musiał się odbyć, gdyż każde spotkanie z innymi małżeństwami – wzbogaca Nasze małżeństwo.
Ale spędziliśmy ten dzień z Chrystusem – na lekturze Pisma Św., pracy z otrzymanymi materiałami,
na wspólnej modlitwie. Pytania, które ks. Adam zadał w swojej konferencji, utkwiły w nas szczególnie: „Na ile doceniam to co się dzieje dobrego, czy skupiam się tylko na negatywnych, przykrych sprawach? Czy mam w sobie odwagę na nowo czynić pokutę? Konferencja zostanie z nami na dłużej abyśmy jeszcze przez pozostały czas Adwentu mogli przypominać sobie – „Aby patrzeć na siebie oczami Chrystusa”
Michalina i Mateusz
„Witam
W sobotę w ramach RDW udało nam się przeżyć „małżeńską Mszę Świętą”. Temat przekazany
w materiałach genialnie wbił się w nasze „aktualności”. Sprowokował nas do poszukiwań odpowiedzi w Piśmie Świętym i do własnej dyskusji, która przez szereg różnych wątpliwości poprowadziła
nas na szczęście do wspólnych wniosków. Chwała Panu”
Kasia i Remek
