W dniach 4 -11 sierpnia w Rościnnie odbyły się rekolekcje tematyczne „Radość zobowiązań” organizowane przez naszą diecezję. Naszym przewodnikiem duchowym był, moderator rejonu Elbląg-Południe, ks. Adam Skrzyński, a parą prowadzącą Ania i Marcin Bukowscy. W dzień przyjazdu, pierwszy na miejscu naszej oazy, pojawił się ksiądz i czarne chmury nad Rościnnem. Ksiądz pełen wiary powiedział, że pomodli się, żeby nie padało. I co? Lało i lało. I tylko czerwony parasol księdza pozwalał nam witać kolejnych oazowiczów na miejscu i chronić ich od strug deszczu, które lały się z nieba. A my powiedzieliśmy, żeby może ksiądz już więcej się nie modlił, bo słaba ta jego modlitwa. Żarty, żartami, ale ten parasol, który ksiądz rozłożył w dzień zjazdu chronił nas przez całe rekolekcje. Ksiądz był zawsze tam i z tymi, którzy najbardziej go potrzebowali. Służył na wzór Chrystusa Sługi. A Duch Święty działał swoje w naszych sercach. Przyprowadził na miejsce oazy 10 małżeństw z diecezji elbląskiej, 4 z diecezji łomżyńskiej i po jednym z diecezji siedleckiej i poznańskiej. Łącznie 86 osób, w tym 44 dzieci. I dał nam wspaniałą diakonię wychowawczą, która ogarniała tę gromadkę dzieci, a my w tym czasie przeżywaliśmy nasze rekolekcje. Każdy kolejny dzień i nowe zobowiązanie, nad którym koncentrowaliśmy naszą uwagę.
Pierwszy dzień to regularny kontakt ze Słowem Bożym i rozmiłowanie się w Piśmie Świętym. Zwieńczeniem tego dnia było nabożeństwo, w trakcie którego każdy oddawał Panu Jezusowi to z czym przyjechał na te rekolekcje, aby wyzbyć się swoich oczekiwań i dać działać Panu Bogu w tym czasie.
Drugi i trzeci dzień koncentrował się wokół modlitwy osobistej, małżeńskiej i rodzinnej. Drugiego dnia w trakcie przyjmowania Komunii Świętej każdy z nas odnowił w swoim sercu przynależność do Jezusa Chrystusa, wyznając Go swoim Panem i Zbawicielem. Trzeciego dnia mieliśmy możliwość przeżycia modlitwy małżeńskiej prowadzonej przez Kasię i Jarka Baturewicz. W obecności Pana w świątyni, małżonkowie jednoczyli się na modlitwie małżeńskiej zakończonej indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.
Czwarty dzień – dialog małżeński. W planie każdego dnia rekolekcji małżonkowie przeżywają dialog małżeński, co z pewnością ukazuje piękno i wartość czasu comiesięcznego dialogu małżeńskiego przeżywanego w obecności naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ten dzień wieńczy indywidualna wieczorna adoracja małżonków. Sam na sam małżonkowie wpatrzeni w Twarz Boga ukrytego w Najświętszym Sakramencie .
Piąty dzień – reguła życia. Zobowiązanie, którego często nie doceniamy, a które ma realny wpływ na zmianę naszego życia i stawania się coraz bardziej podobnymi do naszego Stwórcy. „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy zmęczeni i utrudzeni jesteście, a Ja Was pokrzepię”. Tego dnia Sam Jezus Chrystus zaprosił wszystkich potrzebujących na rozeznanie i modlitwę wstawienniczą. Działał w tym czasie z mocą i uzdrawiał wszystko to, co wymagało Jego dotknięcia. Chwała Bogu za to, czego w nas dokonał w czasie modlitwy.
Szósty dzień – rekolekcje. Tego dnia specjalna konferencja w temacie obecnego roku pracy „Wolni i wyzwalający” prowadzona przez Ewę i Andrzeja Wawroń oraz świadectwa dotyczące owoców płynących z trwania w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka. Naszą radością jest kolejne siedem osób, które włączyło się w Dzieło Wyzwolenia, oddając się pod opiekę Niepokalanej Matki Kościoła.
Zbliżając się do końca rekolekcji pragniemy dziękować Panu i wysławiać Jego imię w wieczornym nabożeństwie uwielbienia. Uwielbialiśmy Naszego Stwórcę a On wskazał nam w swoim Słowie, jak mamy postępować przemawiając do nas fragmentem z Listu do Tytusa, rozdział 3, wersy 1-8, zatytułowanym Postępowanie wierzących.
Dzień rozjazdu – niosący kolejne ważne wydarzenia. To czas podsumowania i złożenia świadectwa. Odkrywając dobro, którego doświadczyliśmy w trakcie rekolekcji, dzieliliśmy się nim z innymi w trakcie godziny świadectwa. To tego dnia również odnowiliśmy łaski płynące z sakramentu małżeństwa. Podczas Eucharystii nastąpiło uroczyste rozesłanie nas wszystkich. Ostatni dzień zakończyliśmy wspólną Agapą radując się i dziękując za ten czas trwania we wspólnocie rekolekcyjnej, którą czuło się od pierwszego momentu rekolekcji.
Nasze rekolekcje ubogacała diakonia muzyczna – Sylwia i Tomasz Szczepanik, ucząc nas radosnego śpiewania. Tę radość, którą się napełnialiśmy w trakcie rekolekcji mamy nieść i nią „zarażać” innych. Nasze dzieci również podzielone na grupy, dzieci z klas 1-4 i młodzież miały swoje spotkania formacyjne pod czułym okiem animatora Marcina i animatorki Ani.
Hasłem przewodnim naszych rekolekcji były słoiki. Czas rekolekcji to napełnianie słoików i robienie weków na przyszłość. Każdy z nas zawekował wspaniałe owoce tego czasu. Teraz tylko od nas zależy, czy nasze zapasy odstawimy na półkę i tam zostaną zapomniane, czy będziemy rozkoszować się ich słodyczą w naszej codzienności. A na osłodzenie i przypomnienie, że uzbieraliśmy wspaniałe dary w trakcie rekolekcji, każde małżeństwo otrzymało słoik – przepyszne orzechy włoskie zanurzone w słodziutkim miodzie.
Rekolekcje „Radość zobowiązań” niosą za sobą wiele dobrego. To nie czas poznawania zobowiązań, ale czas odkrywania ich głębi i przeżywania kolejnych zobowiązań w bliskości z Chrystusem. Żeby to było możliwe, potrzeba naszego uzdrowienia, które Pan Bóg wylewał na nas obficie.
„Po owocach ich poznacie” – my widzimy te owoce i dziękujemy Bogu za to, że to On sam opracował te rekolekcje i posługuje się nami, żebyśmy szerzyli tę radość w naszym Ruchu.
Niech to Boże dzieło trwa i uczy radości płynącej z realizacji zobowiązań wypływającej z umiłowania Jezusa Chrystusa.
Chwała Panu
Ania i Marcin Bukowscy
