W sobotę 14.04.2018 r. w Katedrze św. Mikołaja w Elblągu przeżywaliśmy ostatni już w tym roku formacyjnym Rejonowy Dzień Wspólnoty, tym razem w temacie: Zasady pełnienia diakonii. Rozpoczęliśmy o godz. 15.00 od zapalenia świecy oraz wspólnej modlitwy i śpiewu do Ducha Świętego, po czym zawiązaliśmy wspólnotę, witając się kręgami naszego rejonu i ze sobą nawzajem słowami „dobrze, że jesteś”. Następnie ks. Jarosław Łukaszewski – moderator kręgu przy Katedrze wygłosił dla nas konferencję w temacie przeżywanego dnia wspólnoty, przybliżając pięć zasad pełnienia diakonii, tj.: kolegialności, pomocniczości, solidarności, kadencyjności i wolontariatu. Pogłębiając treści tematu zwrócił uwagę, jak nie tracić czasu w życiu i jak oddać swoje życie na służbę. Na początku skierował nasze spojrzenie na Jezusa, na Jego służbę i wspólnoty w jakich się znajdował: wspólnota Trójcy Świętej, wspólnota w Nazarecie, gdzie jako dziecko miał swe obowiązki i służył, wspólnota apostołów, której umywał nogi i wspólnota całego Kościoła, której jest największym liderem, a mimo tego służy, oddając życie na okup za wielu. Jezus jest zatem dla nas mistrzem w pełnieniu służby, którą mamy odkrywać jako naszą drogę do uświęcenia. Podkreślił, że to na modlitwie, podczas słuchania Bożego Słowa, zawiązuje się wspólnota i z niej wynika właśnie służba. Dlatego trzeba w końcu zaufać i dać się poprowadzić Duchowi Świętemu, bo to On jest właściwym źródłem powoływania do służby. Ponadto odwołując się do nauczania Jana Pawła II wskazał, że miłość wzajemna i służba bierze się z kontemplacji oblicza Chrystusa, bo bez tego możemy utkwić w martwym punkcie. Mamy też nauczyć się odczuwać więzi między sobą. Ks. Jarosław zauważył, że nie ma złych księży, kręgów, osób posługujących we wspólnocie, są tylko osoby, które jeszcze nie odkryły w sobie jak posługiwać darami. Kiedy zaś odkryjemy duchowość służby i modlitwy, wówczas możemy spojrzeć na siebie jak na braci, zrozumieć się, grać w jednym zespole i wzajemnie się ubogacać. Duch Święty patrzy zawsze na nasze serce. Natomiast nawiązując do nowej adhortacji papieża Franciszka Gaudete et Exsultate wskazał, co nam grozi i ogranicza w służbie. A mianowicie pokusa, że chcemy pozostać w zaciszu nabrzeża albo, że nie potrafimy się przyznać, iż posiadamy dary. Paraliżuje nas też poczucie grzeszności, że jesteśmy słabi, niegodni oraz strach i chęć bycia w bezpiecznych granicach. W takim przypadku trzeba uznać swoją słabość, dobrze jest się sobą zawstydzić, ale tylko jako punkt wyjścia i pozwolić, aby Jezus posłał nas na misje. Grożą nam też uzależnienia, które odciągają nas od wydawania swego ciała na służbę oraz powtarzanie utrwalonych schematów. Dlatego trzeba wykreślić ze słownika Kościoła słowa: zawsze i nigdy, zostawiając przestrzeń Duchowi Świętemu i nie koncentrować się na sobie. Mamy służyć w posłuszeństwie Duchowi Świętemu, który wieje tam gdzie chce i w zjednoczeniu z Jezusem, który potrafi naszą słabość wziąć w swe ręce i posłać nas na misje.
Po konferencji udaliśmy się na spotkania w grupach dzielenia, na których mogliśmy podzielić się naszymi osobistymi refleksjami, jak przeżywamy wychowanie do służby, co bierzemy, a co dajemy wspólnocie i drugiemu człowiekowi, jak reagujemy na prośby o zaangażowanie się w jakieś wydarzenie, czy inni mogą na nas liczyć. W tym samym czasie moderatorzy kręgów rejonu mieli swoje spotkanie kapłańskie z moderatorem rejonowym.
Kolejnym punktem dnia wspólnoty było nasze osobiste spotkanie z Panem na Namiocie Spotkania przed Najświętszym Sakramentem, podczas którego rozważaliśmy Słowo Boże z Ew. wg św. Jana (15, 13-17). A po nim mieliśmy czas wspólnotowego uwielbienia Pana w duchu paschalnej radości.
Zwieńczeniem tego dnia wspólnoty była wspólna Eucharystia oraz agapa przy słodkościach, podczas której w atmosferze radości mogliśmy ze sobą porozmawiać, ale także sprawdzić swoją wiedzę o rejonie i diecezji, uczestnicząc w quizie o Domowym Kościele.
Dziękujemy wszystkim za wspólny czas spotkania, formacji i dzielenia oraz wszystkim, którzy pełnili posługi: liturgiczną, muzyczną, gospodarczą, wychowawczą oraz animatorom grup, a także ks. Jarosławowi za wygłoszone do nas słowo i towarzyszenie nam podczas tego dnia.
Chwała Panu. Monika i Jacek
Konferencja z Dnia Wspólnoty – Zasady pełnienia diakonii
